Therapietraject: Vind jezelf na een narcistische relatie
Herstel na een toxische relatie met een narcist
S.
"Ik voelde me verstikt en gevangen. Er was zo veel gaande in mijn leven en ik wist niet hoe ik erop moest reageren, hoe ik mij moest voelen en hoe ik me moest gedragen. Ik ben bij Caroline in het traject gestapt omdat ik mij terug vrijer en gelukkiger wilde voelen in mijn leven maar vooral in mijn relatie. Het was een spannende stap om bij haar in een traject te stappen maar als ik er nu op terugkijk was het de beste keuze die ik kon maken. Ik heb zo ongelofelijk veel van haar geleerd en ik zie de dingen nu op een heel andere manier. Ik heb mezelf leren omarmen en lief hebben. Ik heb dankzij Caroline grote keuzes durven maken, ik heb mijn relatie beëindigd, ik ben verhuisd en ga van job veranderen. Ik ben het leven aan het creëren waar IK echt gelukkig van wordt. Ik kan Caroline aan iedereen aanbevelen."
J.
"Voordat ik bij Caroline terecht kwam, had ik veel moeite met het omgaan met een persoon met narcisme. Deze persoon staat dicht bij mij en daarom is afscheid nemen van deze persoon helaas geen optie. Ik moest dus leren omgaan met mijn emoties en gevoel. Ik ervaarde vooral een gevoel van boosheid en machteloosheid. De boosheid nam vaak de overhand. De sessies met Caroline hebben mij goed gedaan. Het heeft mij helpen inzien hoe ik beter om kan gaan met deze persoon, maar vooral ook met mijn eigen emoties. Verschillende puzzelstukjes zijn op zijn plaats gevallen en dat maakt mijn dagelijkse leven (en vooral omgang met deze persoon) aanzienlijker makkelijker. De boosheid is sterk verminderd en ik zit hierdoor beter in mijn vel. Wanneer je te maken hebt met een narcistisch persoon in je omgeving zou ik je zeker aanraden om Caroline in te schakelen. Ik heb hier geen moment spijt van gehad en ben Caroline dan ook ontzettend dankbaar!"
A.
"Het begon met jaloezie, voortgezet uit vorige relaties, en trauma’s uit zijn jeugd. Ik dacht dat na enige tijd en genoeg liefde hij wel zou inzien dat ik anders ben, en dat ik hem al die dingen nooit zou aandoen. Zeker omdat ik zelf ook zoveel trauma’s en bedrog heb meegemaakt, dus waarom zou ik iemand zoveel pijn kunnen aandoen? Niets was minder waar. Het werd erger en erger, hij maakte valse beloftes. Het begon met dat hij me verbood om bepaalde kledij te dragen, ik moest vrienden laten vallen, hij zocht achter alles iets, hij zocht elke dag ruzie. Hij kreeg me zelfs zo ver dat mijn stoppen ronduit doorsloegen. Daar schaam ik me wel voor. Door me op verschillende creatieve dingen te laten doen, door te tekenen, door op plekken te gaan staan, heeft Caroline me laten inzien hoe slecht deze relatie was. Ik ben naar therapie gegaan om het trauma te verwerken, maar heb doorheen de therapie ingezien dat ik hem beter helemaal kon laten gaan. En dat heb ik ook gedaan. Het was zeker niet makkelijk. Want ik had altijd mijn gevoelens gewoon weggeduwd. Hier moest ik er echt voor open staan en beseffen wat ik voelde en waar. Dit was absoluut niet makkelijk, maar het was het zeker waard! Ik zou niet weten waar ik zonder Caroline beland zou zijn. Ik ben haar voor eeuwig dankbaar!"
W.
“Hij was lief, zorgzaam en attent. Alleen wat snel jaloers, maar dat kwam door negatieve ervaringen in een vorige relatie en daar had ik alle begrip voor. Het zou wel beter gaan als hij merkte dat ik wel te vertrouwen was. Dacht ik. Niet dus, het werd alleen maar erger. Veel erger. Een mannelijke collega belde om iets te vragen of ik was wat later thuis omdat ik in de file stond en het hek was van de dam. En ik bleef begrip tonen. Veel te lang. De kruisverhoren en beschuldigingen volgden elkaar almaar sneller op. De dreigementen ook. Met als climax het dreigement dat ik mijn kinderen niet levend zou terugzien als ik het in mijn hoofd haalde om bij hem weg te gaan. Ik vergeet nooit zijn grijns toen hij eraan toevoegde dat het dan míj́n schuld zou zijn. Op dat moment ben ik in overlevingsmodus geschakeld. Geen begrip meer, geen emoties, de kinderen op vechtsport. En we hebben het overleefd, de kinderen en ik. Beschadigd, zoals Meau het zingt. Pas tijdens de sessies bij Caroline is me duidelijk geworden welke signalen me al in het begin van de relatie hadden kunnen alarmeren. We hebben onder andere een familieopstelling met poppetjes gedaan en daarbij heb ik tot mijn verrassing een paar nieuwe, nuttige inzichten verworven. Makkelijk vond ik het eerlijk gezegd niet als Caroline me op sommige momenten vroeg “wat voelde je daarbij?” Gewoon omdat ik mezelf geleerd heb om vooral zo weinig mogelijk te voelen, als overlevingsstrategie. Mits enig geduld is Caroline er toch in geslaagd om niet alleen de feiten, maar ook wat ik daarbij voelde naar boven te halen. En dat helpt. Ik weet niet juist hoe het werkt, maar op een of andere manier helpt het om dat onverwerkte verdriet toe te laten, om te beseffen, of beter gezegd om te voelen dat ik het recht had om verdrietig te zijn. Ik heb het gevoel dat ik nu pas bezig ben met het verwerken van mijn herinneringen. Bedankt voor je ondersteuning, Caroline!"